Eindelijk is dan daar het moment. Eindelijk na bijna een half jaar hebben we wat langer de tijd om in ons huisje te verblijven. De afgelopen weken is de ruimte achter de bank een verzamelplaats voor alles wat we willen meenemen naar Frankrijk. Het is een drukke tijd geweest waarbij vooral Adrian nauwelijks thuis is geweest. Sinds de aanschaf van het huis 24 april zijn we eerst naar Engeland geweest, daarna ging hij een week naar Groningen, een week naar Milaan en vorig weekend ook even Bronwyn verhuisd van Wageningen naar Groningen. Maar nu dus dan…Frankrijk. Zondagochtend hebben we de auto stampvol spullen gestouwd, vooral klusmateriaal maar ook wat dingen die we graag in ons huis daar nu we nog zonder kinderen en kat gaan. De reis is heerlijk rustig, geen wek en geen vakantieverkeer. Om 18:00 arriveren we bij het huis. De eerste keer dat we direct vanuit huis naar het huis gaan. De eerste schok is het gras, hemellief! Wat is dat gegroeid in een maand! Het reikt tot ons middel. De volgende klus is het openen van het hek. Allereerst kregen we deze niet open, ook omdat we vergeten waren of we het op slot hadden gedaan of dat het gewoon klemde. Uiteindelijk bleek het het laatste. Toen nog door het gras zien te duwen en daarna ons een weg banen door het gras. Ik had wel mijn kaplaarzen meegenomen maar die zaten nog ergens onderop. Ade was ze sowieso vergeten 🙂
Als eerste alles weer aanzetten, het is echt een oud huis dus niks geen modern hop naar binnen en zitten. Eerst de drie schakelaars voor de boiler, de elektriciteit is uitgegaan, misschien door een onweersbui, gelukkig hadden we geen bederfelijke waar in de koelkast. Voor het eerst de CV aan. De ketel maakt een herrie alsof er een raket opstijgt maar dat schijnt te horen. Wel even eng hoor. In Nederland is het 28 graden, hier is het zo rond de 22 graden. Het huis is natuurlijk oud en klam maar minder dan ik het verwacht had. Het is toch nog 18 graden in huis. Maar wel moeten de luiken even open en lekker de verwarming even aan. De dekens voelen wel klam dus die gooi ik naar buiten, lekker even luchten. We besluiten eerst het eten te maken en daarna uit te pakken. Het eten koken gaat prima en het voelt gauw huiselijk. De verwarming is ook gauw op temperatuur dus die kan ook weer uit. Terwijl ik het eten maak probeert Adrian de grasmaaier aan de praat te krijgen. Dit zodat we een pad kunnen maaien en de auto dicht bij het huis kan komen. Na vele pogingen blijkt dit niet te lukken. Toen we het huis kochten hadden we gehoopt op wat meer tijd om vragen te stellen over al dit soort zaken maar helaas hebben we daar toen geen tijd voor gehad. De vorige eigenaar even appen lukte ook niet want het volgende klusje, het internet aansluiten stond pas op de lijst als we hadden gegeten. Dus, eerst even eten, daarna het internet aan de praat proberen te krijgen. Het zou een simpele plug in moeten zijn maar….Frankrijk…maar buitengebied…maar lange tijd sinds de aanvraag….Na een half uur pielen en de brief van orange volgen, zelf allerlei dingen geprobeerd et volia! Internet!! Gauw de vorige eigenaar appen en ondertussen toch maar de auto op het gras proberen te rijden en het belangrijkste uit de auto halen. Het regende ondertussen en het was donker geworden, lekker handig! Maar goed, het lukte wel. Dus huis staat er nog, check, eten koken, check, verwarming check, internet check! Niet verkeerd voor een eerste dag!!
sliekietravels 