Countdown

English below.

Het gaat er nu echt om spannen! Woensdagavond lag ik in mijn bed, en zoals gewoonlijk lag ik het hele huis in te richten in mijn gedachten, toen ik ineens een idee kreeg. Adrian was alweer alert want mijn ideeën spellen meestal weinig goeds voor hem. Die avond hadden we alle papieren getekend die de volgende ochtend op de bus naar Frankrijk moesten. Zoals gezegd zou het van daaruit weer naar Nederland, naar de eigenaar gaan en dan weer naar Frankrijk en dan naar de notaris. Ik bedacht me als wij de papieren zelf naar de eigenaar zouden brengen dat het dan in ieder geval een keer op en neer zenden zou besparen. De volgende ochtend appte ik Kim. De eigenaar zelf zat in Frankrijk. Je zou denken dat hij dan daar kon tekenen en klaar maar zijn dochters zijn mede eigenaar en die zaten in Nederland. Dus dat ging niet. Maar we konden het naar een van de dochters brengen, Kim had contact gezocht en dat was ok. We besloten dat zaterdag te doen en er dan een gezellig dagje van te maken. Deze dochter woont vlakbij de Utrechtse Heuvelrug dus dat vonden wij ook een mooie aanleiding om in dit prachtige stukje Nederland lekker te gaan wandelen (en pannenkoeken eten!)Dus zaterdag, de eerste dag van de vakantie, en de boys gelijk vroeg uit hun bed getrokken en op naar Utrecht. Volgepakt met een enorme tas met sjaals, mutsen, handschoenen, dikke winterjassen en zelfs thermisch ondergoed omdat “De Russische Beer” het land zou binnen trekken. Mooi op tijd kwamen we aan en kregen we een heerlijk kopje thee/koffie en overhandigde haar de papieren die zij nog moesten tekenen (dat waren er minder dan wij moesten tekenen, de rest was al onderweg naar Frankrijk). We kregen nog allerlei interessante informatie over het huis, de buurt en over de omgeving dus dat was hartstikke leuk. Hierna was het alweer tijd voor de lunch dus we togen naar het alvast geboekte pannenkoeken huis (Ja, ja, af en toe ben ik zowaar georganiseerd)

Na de heerlijke pannenkoeken togen we naar de parkeerplaats van Lage Vuursche. Sinds ik hier op Vuurol heb gestaan en dit mooie gebied heb leren kennen is het een van mijn favoriete gebieden in Nederland.

Aangekomen begon “het grote omkleden” In de krappe auto wurmden we ons in lagen en nog eens lagen kleding om vooral maar geen last te hebben van de Syberische kou. Als er iets is wat ik haat is het wel kou. Een kwartier verder waren we er eindelijk klaar voor en het was heerlijk met de zon. Dit is zo’n prachtig gebied, zelfs in de winter.

Een mooie combinatie van bos en heide. De zon scheen en op sommige plaatsen was het windstil waarbij het extra genieten is.

Stu laat hier even zijn Iguana-pose zien 🙂   We wandelen ongeveer anderhalf uur en dan wordt het alweer kouder en tijd om naar Leiden te gaan naar de verjaardag van mijn vriendin. Dus een leuk dagje en waarschijnlijk scheelt het weer een week wachten voor de overdracht. We wachten het af!!

The countdown is really started now! Wednesday night, as I lay in bed (decorating the entire house in my mind as per usual) I had this fantastic idea, so of course Adrian was wary immediately, as he always is when I speak the dreaded words “I have an idea…” As I said before, after we signed all the papers, they had to be sent to France, then back to the Netherlands to be signed by both the owner as his daughters, the co-owners. I thought if we could take the papers over to one of the daughters (the owners is actually in France at the moment, driving back this weekend) it would save on at least one shipping session and save a week waiting as well. That morning I rang Kim and she contacted the daughter an fortunately it was no problem. So this Saturday we decided to make the trip into a nice day out. That Saturday morning, the first day of our spring break (not very spring like but hey), we woke the boys early and we were on our way. The daughter we were going to lives in a very nice part of the Netherlands, one of my favourite places anyway. So when we arrived we were greeted with tea and coffee. We handed her the remaining papers (the rest was already on its way to France) and she told us a lot about the house, the neighbourhood and the area so that was very nice. After that it was already time for lunch so we headed to the pancake house in Lage Vuursche. After some delicious pancakes we made our way the the parking lot, changed into all the layers we had taken with us to protect us from “The Russian Bear” the arctic spell of coldness coming our way. If there is something I hate it is the cold. So after changing in a very cramped car into all the winter clothes we were finally ready for a nice walk. The sun shone and it was absolutely lovely. In some parts there was no wind and it g=felt actually nice then -Stuart showing his Iguana-pose above 🙂 This area is a nice mix of forrest and heather and looks nice even in winter. After about one and a half hour it started to get cold and we were ready to go to Leiden to my friends birthday. So, a lovely day and hopefully a bit less waiting for us in the meanwhile.